donderdag 20 december 2012

Soms gebeurt er zo veel op 1 dag.......



Gistermorgen zat ik hier al om 7 uur een verslag uit te werken van een vergadering van de dag ervoor. En gistermorgen begon ook weer mijn klus voor het Bisdom die een aantal maanden stil gelegen heeft.

 Kortom, ik heb mijn vrijwilligersklussen weer opgepakt.

Om 10 uur moest ik vergaderen en ik had me voorgenomen om daarna even over de Parade te lopen om wat leuke foto's te maken. Tenslotte is het overdag lekker rustig en dat bevalt mij beter.

 Immers ook hier is het gezellig in de kersttijd, er is een ijsbaan, er zijn verschillende kraampjes, kortom het is leuk om even sfeer te proeven.






 En de laatste jaren staat hier de kerstboom van Joris Linssen, presentator bij de NCRV. Gedurende de kerstperiode kun je alles wat je belangrijk vindt in deze boom hangen. Je loopt daarbij de kans geïnterviewd te worden door Joris en dit wordt dan ergens een dezer dagen uitgezonden.



En dat deze boom nu juist toevallig voor mij zo'n hele persoonlijke betekenis zou krijgen........

Natuurlijk ben je een beetje nieuwsgierig wat er zoal in die boom hangt. Helemaal vooraan zag ik de foto van een oud-collega die ik heel goed ken. Een bijzonder aardig mens met zeer veel humor. We hebben heel wat afgelachen in de jaren dat we samenwerkten, vooral onze "bazen" waren vaak onderwerp van de slappe lach! En daar hing haar foto in die boom. "Die Els" dacht ik nog." Altijd vol humor. Wat heeft ze nou weer voor origineels gedaan!"

Maar toen ik wat beter keek zag ik er twee data onder staan met een kruisje en wist ik wat er aan de hand was. Deze collega, net zo oud als ik, die ik nog zo vaak sprak vlakbij de winkel bij haar werk en waar ik mijn boodschappen vaak doe. Ik had haar begin oktober nog uitgebreid gesproken en nu is ze er gewoon niet meer.

Ik ben maar eens even op een bankje gaan zitten daar tussen die boom en de draaimolen in, en heb mijn lief gebeld en nagedacht.

Op internet las ik de rouwadvertenties en begreep ik dat ze ongeveer 2 dagen nadat wij elkaar gesproken hebben plotseling overleden is.

En dan is het goed dat je erbij stil staat maar dat je ook weer doorgaat. 

Immers, gisteravond stond de kerstviering bij Marleen gepland. En ik zou wat van mijn werk laten zien en uitleg geven over een paar technieken. 




En ik wilde weer gaan autorijden.

Nou, dat autorijden ging prima, beter dan het fietsen want dat vind ik nog wel eng. 

De ontvangst bij Marleen was al helemaal leuk, prachtig versierd, alles in kerstsfeer, overal mooie quilts, ik kwam echt ogen te kort.



En het was er al druk, in de hal, in 2 kamers en in de keuken was het allemaal te doen. Mieke en ik kregen de grote tafel toebedeeld. Mieke legde het werken met karton in hexagonnen uit.





En ik mocht uitleg geven over het appliceren en het stitchen.





Mijn Jules was favoriet, maar ook de dansende meisjes kwamen goed uit de verf, helemaal toen ik uitlegde dat ik er nog heel veel meer mee ga doen het komende jaar! Volgens mij is mijn missie geslaagd en hebben veel dames voldoende inspiratie opgedaan.



Het is traditie bij Marleen dat iedereen een pakketje meeneemt naar huis. Dit jaar worden er 3 droomdekentjes gemaakt en 1 groepsquilt. Ik ga meedoen aan een droomdekentje, ik vind het stofje al helemaal leuk! In maart moet het klaar zijn.

Het was een feestelijke avond en o, o als ik zag wat voor werk Marleen, haar man en dochter er van gehad hebben!!!!! Onvoorstelbaar. Al die pakketjes, al die kaarten, feestelijke hapjes en drankjes en dan nog zo'n mooi cadeautje. 

Marleen, ontzettend bedankt voor de gezellige avond en vooral leuk om zoveel enthousiaste mensen te zien!




Ik houd me vandaag maar eens even heel rustig. 
Heb vannacht vele uren wakker gelegen.




groetjes

Wietske